Μερικές σκέψεις για τα CD-ROM και το recovery στο Ubuntu

Όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει το Apple Mac Book Air, ανάμεσα στα τεχνικά χαρακτηριστικά, απουσίαζε η μονάδα CD-ROM. Θα ήταν δυνατόν κάποιος developer να δουλέψει χωρίς CD-ROM; Τότε μου φαινόταν αδιανόητο να μην έχω και αυτό το εξάρτημα μαζί μου. Ο καιρός πέρασε, οι απαιτήσεις μου για αποθηκευτικό χώρο αυξήθηκαν (άμεση συνέπεια του virtualization) και κάτι έπρεπε να κάνω. Για καλή μου τύχη, το laptop (Lenovo Thinkpad) διαθέτει μια υποδοχή πολλαπλών χρήσεων (ultrabay) στην οποία αρχικά βρίσκεται το CD-ROM, ενώ βέβαια μπορεί να φιλοξενήσει ένα SATA δίσκο ή μια δεύτερη μπαταρία. Έχουν περάσει πάνω από τρεις μήνες από τη στιγμή που τοποθέτησα το δεύτερο σκληρό δίσκο και απαλλάχτηκα από το CD-ROM χωρίς να μου λείψει καθόλου. Μέχρι αυτήν την εβδομάδα που για κάποιο περίεργο λόγο δεν μπορούσε να κάνει boot το laptop...

Τότε, χρειάστηκα τη βοήθεια του UNetbootin (http://unetbootin.sourceforge.net/), αυτού του φανταστικού προγράμματος που κατασκευάζει bootable usb's με βάση τις πιο διάσημες διανομές του Linux.

Με αυτό τον τρόπο, και χρησιμοποιώντας ένα Windows μηχάνημα (προσοχή: το UNetbootin λειτουργεί μόνο με χρήστες με administrative privileges) κατασκεύστηκε ένα bootable usb, που μου επέτρεψε να κάνω επιτυχημένο boot και να ξεπεράσω το πρόβλημα.